SennS

Schrijven is voor mij vanzelfsprekend. Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik schreef. Als kind schreef ik verhalen en kalkte ik (reis)dagboeken vol. In mijn studententijd schreef ik blogs en columns. Ook ging ik voor de regionale krant op pad om verhalen te verzamelen en te vertellen via mijn pen. Al sinds vele jaren verzamel ik mijn eigen korte tekstjes over klein geluk en de dingen van alledag. Senns hersenspinsels noemde ik ze. Ze verlieten nooit mijn boekje en er waren geen andere ogen dan de mijne die deze teksten lazen. Totdat ik dat kleine geluk wilde delen. Mensen gingen meelezen en uiteindelijk deelde ik mijn hersenspinsels via een Instagram account, senns_hersenspinsels

Reacties van anderen laten mij inzien dat mijn letters emoties vormen, dat mijn woorden raken en mijn zinnen ergens op slaan. Dat vind ik mooi. Daar wil ik meer mee doen. Ik wil mensen in aanraking laten komen met gevoelens die zij herkennen, maar waar ze misschien zelf de woorden niet voor kunnen vinden.

Dát is SennS, dát zijn mijn hersenspinsels.
Sinds 2-2-2022 deel ik mijn korte teksten op een andere manier. Met een échte eigen stijl. Een stijl die past bij SennS en dus bij mij. Een stijl die past bij de woorden en zinnen die ik wil delen. En die mensen hopelijk met elkaar willen delen. Om dát te zeggen wat ze misschien wel voelen, maar niet onder woorden kunnen brengen. Of waar ze misschien niet bij stilstaan.

SennS || korte tekstjes, gedichten, versjes en verhalen over het kleine grote genieten, stilstaan en het leven van alledag.